Dag 27

Een na laatste dag stage in Camden. Voor de 3 na laatste keer de Delaware rivier over met de trein. Veel zeilboten vandaag. Het was prachtig weer. Het voorstel van Shawn, een van de artsen was om buiten spreekuur te gaan houden; lijkt me een strak plan. Sommige patienten hebben nogal een sterke odeur bij zich.
Een van de patienten in de psychiatrische hoek is al 6 dagen bij ons, omdat er nergens geen plek is. De overheid geeft maar geld voor 6 crisisbedden in een hele, hele grote regio met veel psychiatrie. Dat vind ik nu zaken die ik amper kan geloven in een land als Amerika. Ze denken in alles groot, maar in dit soort zaken dan weer niet.
Weer heerlijk gewerkt met Shawn, Dan (PA), Adam en Monica. En in het stukje late dienst nog met Russ. Een oudere arts met beide benen op de grond. Errug prettig.
Ik heb veel patienten mogen en kunnen zien. Er waren veel ouderen vandaag; zeer prettig voor mij. Ik heb ook gezien dat je bij ouderen echt niet alleen dat kunt doen op de SEH waar ze voor komen. Ze hebben vaak een lijst aan andere ziektes en afwijkingen. En het hangt toch allemaal samen. Volgens mij lever je betere en uiteindelijke goedkopere zorg als je niet aan hokjesgeneeskunde doet. En bij ouderen ontkom je er ook niet aan op deze SEH, zo bleek. Ze liggen langer op de stretchers, alles duurt gewoon langer. Geeft je ook meer tijd om ze te observeren. Veel ouderen knappen na een uur SEH al iets op, volgens mij omdat de stressfactor wat minder wordt. Ze weten zich min of meer geholpen.
Een morbide obese dame van 54 met haar 43jarige zusje kwamen binnen omdat patiente erg kortademig was. Ze was deze morgen ontslagen van de revalidatieafdeling omdat de verzekering niet meer betaalde voor haar. Haar zus had haar proberen naar huis te brengen, maar kreeg haar de auto niet uit vanwege zwakte en kortademigheid van de patient. Ze heeft toen de huisarts gebeld en die adviseerde om door te rijden naar Camden naar de SEH. Ik heb nog nooit zo' n ellendig hoop mens gezien. Spaans benauwd ondanks 5 liter zuurstof, In 6 weken 25 kg aangekomen (vocht) en op de ontslagbrief stond dat ze behandeld was voor hartfalen, nierfalen en anasarca. Dat laatste is gegeneraliseerde zwelling van het gehele lichaam. Onderliggende oorzaak; ernstige ziekte en/of ondervoeding. Ik geloof niet dat de behandeling helemaal geslaagd is ....
Uit haar laboratoriumuitslagen bleek ze pre-dialyse patient te zijn; GFR van 11.
Ondanks haar ziekte van nu wilde ze toch heel graag leven.
Ik moest denken aan een tv programma wat ik gezien heb over morbide obese mensen in de states. In het echt is het nog dramatischer om te zien.
Ze had veel pijn van enorm gezwollen benen. We moesten haar met 4 personen iets omhoog tillen. Zielig!
Een andere patient was een meisje van 20 die buikpijn had. Let op; iedereen wordt gezien en gehoord. Ze werd onderzocht door mij en daar horen ook vragen bij of ze mogelijk zwanger kon zijn. Ja, dat kon wel. Tien minuten later was het duidelijk; zwanger. Blij? Nee, ze had een baby van 7 maanden. Wat ging ze doen dan? Abortus. Oh. Ja, dat is de 2e keer dat ik dat doe. Oh, is het een idee om over voorbehoedsmiddelen wat meer te weten te komen?
Haalt haar schouders op. Ik vertel haar toch het een en ander. Dat er middelen zijn die niet veel geld kosten. Ze werd iets meer geïnteresseerd. Mocht haar uiteindelijk veel vertellen. Daarna kreeg ze wat te eten en ging ze naar huis. Ik heb zelf zeker al 10 van dit soort dames gezien. Ik vroeg aan een verpleegkundige of ze niet gewoon een zwangerschapstest bij de drogist konden halen?? Ja dat kon, maar in het ziekenhuis was het gratis....Ook de abortus was gratis omdat ze een uitkering had. Anders moest ze 500 dollar betalen. Ik kan er van alles van vinden, maar dat helpt niet. Triest vind ik het wel.
Nog een kindje van 3 gezien; zere keel en 2 keer gehoest en 1 keer 37.8. Verder een springlevend, spelend, grappig kind. Maar met overbezorgde moeder. Je helpt dus 2 mensen in 1 consult; moeder en kind.
Wel leuk om te doen, maar beetje zonde van SEHtijd.
Verder weer een beoordeling gekregen en de eindbeoordeling van mijn stage. Teveel complimenten kan ik dus ook niet aan....maar deze stage is binnen!
Naar huis, de was doen, eten koken, mijn huisgenote wilde facetimen van uit Madrid. Het was daar 02.30 uur.. Ze kon niet
slapen. Het was goed om haar weer te spreken. Ze vond het moeilijk om weer te landen in Spanje. Ze moet voor zondag een andere kamer hebben gevonden; ik begrijp niet hoe ze dat doet allemaal. Weer geen foto's vandaag trouwens. Lezers moeten de plaatjes er deze dagen zelf bij bedenken. Goed voor de verbeeldingskracht.
Vandaag ook afscheid genomen van enkele collegae; daar moet je op tijd mee beginnen als je in de gezondheidszorg werkt ivm de wisselende diensten.
Op het station afscheid genomen van Karen die ik daar bijna iedere avond trof.
Morgen ga ik wat lekkers brengen en dan is het klaar. Zaterdag nog een dag uit en maandagavond naar huis vliegen.
Danielle, kun je wat MRSAkweekstokjes op de post doen? Serieus!
Welterusten of goedemorgen!