Dag 17

Zoals de lezers inmiddels wel begrijpen zullen, dient mijn blog ook als dagboek voor mezelf. Heel prettig voor jullie schrijf ik niet alles op wat ik tegenkom en beleef; het zouden nog langere stukken zijn en waarschijnlijk ook wel te persoonlijk. Dinand krijgt de onbewerkte versie.....;-))

Vandaag een "normale" dag van 0800-1700 uur. Twee artsen om je werk te laten beoordelen tot 1500 en daarna nog 1 extra. Wat wil een PAstudent nog meer.
Ze moedigen je aan om zoveel mogelijk te zien en te doen. Dat is wel heel leuk, moet ik zeggen.
Vandaag begonnen met een dame van 46 met pijn op de borst (als je dan toch over je angst heen bent, he..). Ze had een paar jaar geleden een tumor naast haar hart weg moeten laten halen. Verder bekend met Shogren en Lupus. Deze laatste ziektebeelden waren de laatste twee jaar niet vervolgd. Ze was gewisseld van baan en was daardoor haar ......... verloren. Wie het weet gaat door voor de koelkast!.
Juist ja, haar verzekering. Soms is het toch een beetje een gek land. (sorry Irene, love you!).
Nu had ze weer een verzekering en weer een nieuwe baan met healthcare insurance.
Dus kon ze weer aan de slag met haar gezondheid. Pijn op de borst en peri- en endocardiale klachten kunnen voorkomen bij Lupus. Er wordt trouwens veel reclame gemaakt om meer bewust te zijn van de ziekte Lupus. Ik begrijp niet goed waarom; het is een auto-immuun ziekte. Het zal wel weer om het geld gaan wat gemoeid is met de gevolgen van Lupus. Deze dame kwam vroeg en lag er om 17.00 uur nog. Toen had ze wel zowat alle mogelijke onderzoeken gehad....zonder duidelijke uitkomst.

Verder heb ik geprobeerd om hechten uit een achillespees gebied van een jongen van 23 jaar te halen. Na de 4e ben ik gestopt; het ging toch wel erg wijken. Arts erbij en die besloot dat de jongen zaterdag terug moest komen voor de rest van de hechtingen. Het zag er overigens keurig uit rond de hechtingen, maar het is een gebied waar ondanks de splint (glasvezelcast?) toch nog veel en vaak beweging is. Deze jongen had gelukkig een goede verzekering.

De volgende patient was een 51 jarige man met buikklachten; 3 dagen braken en diarree. Hij maakte een onrustige indruk. Ik moet ook altijd vragen naar drugs- en drankgebruik en het roken. Antwoord; crack, 2 pakjes sigaretten per dag en nee hij dronk niet zoveel. O ja, vorige week nog marihuana gerookt. Hij was echt ziek, maar ik had meer het idee van allerlei ontwenningsverschijnselen. Bloedprikken eerst dan maar. Hij had vreselijke trek in eten, maar ook behoorlijk buikpijn. Verder leek hij niet uitgedroogd ondanks dat hij drie dagen gebraakt had en niets binnen had kunnen houden. Hoe betrekkelijk zijn woorden als alles en niets eigenlijk.
Inderdaad; niet uitgedroogd volgens het lab. Mmm, dus w.s. of minder gebraakt dan verteld of toch wat binnen hebben kunnen houden. Verder had hij podb bij een matige cardiale conditie (ejectiefractie was 30 % gedaald door kleplijden). Ook deze meneer heb ik niet verder kunnen vervolgen vanwege de tijd. Het was ontzettend druk vandaag.

Mw. x van 32 kwam met heftig vloeien, na 2 maanden niet gevloeid te hebben. Dan test je de urine op aanwezigheid van zwangerschapshormonen, je doet een echo en nav de beweringen van Mw. prik je een Hb. En als Mw. vertelt geen kinderen meer te willen, licht je ze ook nog voor. Best leuk werk!

En dan nog een paar schattige krijsende kinderen erbij en het feest is compleet. Dan komen er mensen naar je toe die naar huis willen; het heeft ze nu wel lang genoeg geduurd. Het duurde ook lang vandaag. Ik vond dat met name de triage steeds stokte. Er bleken verpleegkundigen en tech's ziek te zijn.

Er wordt m.i. wel echt defensieve geneeskunde bedreven; de artsen zouden volgens mij door de patient meer en beter voor te lichten (dus meer tijd aan ze te besteden en angst weg te nemen), minder dure onderzoeken kunnen aanvragen. De patienten hebben heel vaak ontzettend veel geruststelling nodig (en soms wel 3 keer) en de garantie dat als het niet gaat, ze terug mogen komen. Nu wordt er daar soms tegen een patient gezegd met iets kleins; ik wil u niet voor volgende week hier zien, behalve als het echt niet gaat. En dan moet u het volgende voelen; koorts, pijn, zwelling etc. Maar dat kost veel tijd en dat gaat dan ook weer niet. Wat is de oplossing???? Wie dat weet krijgt vast meer dan een koelkast.

Maar, ik heb weer veel geleerd vandaag. Veel lichamelijke onderzoeken gedaan en verwerkt in dossiers. Het zijn wel dossiers waar het e.e.a. voorgevuld is. Je kunt een ziektebeeld aanklikken en dat dan aanvullen met je eigen observaties. Het voelt een beetje als een TomTom; fijn dat het er is, maar weet ik straks nog wel zelf waar ik op moet letten of wat ik moet uitvragen. Dat zal in sommige ogen een ouderwetse vraag zijn; digitaal en zo simpel mogelijk is de nieuwe norm voor bijna alles. En zeggen de voorstanders hiervan; de invulling is toch compleet??! Tja, ik weet het nog zo net niet. Mensen zijn niet altijd te vertrouwen en zaken in een computer ook niet; dat wordt nl. door mensen gemaakt.

Op de terugweg weer dezelfde dame gesproken bij de trein als vorige week donderdag. Op een of andere manier hebben we heel wat af te kletsen, ondanks dat we elkaar nog maar kort kennen. Aan haar mocht ik ook weer uitleggen dat Dutch echt geen Duits is. Dat vragen veel mensen. Ja we zijn buurlanden, maar zijn toch heel verschillend.

Oh en over1 ding kan ik echt niet heen stappen op deze ER; wat is het er ongelooflijk vies. Dat stimuleert mij wel enorm in de hand hygiene (ik lijk wel neurotisch en mijn stethoscoop slijt behalve van gebruik ook van het desinfecteren). Ik heb 2 artsen wat vragen gesteld over het MRSA beleid die ze nog zullen beantwoorden. Ben benieuwd.
Het is overigens ook een trend hier dat de patienten shoppen van het ene ziekenhuis naar het andere. Of dat andere ziekenhuis "sucks" of dat waar ik nu stageloop.

Weer om 19.00 uur thuis, koken, wassen, bloggen, ontspannen en onder het chenille sprei (zoooo jaren 70).

Welterusten!

En nog een mooie song voor op deze ER; (getipt door mijn oudste zoon)
People help the people van Birdy (een andere Birdy)
Even op Youtube kijken; mooie tekst/muziek